Robin én Chris?!

‘’Daar loopt ze, zwaai even, ziet ze ons niet? Huh met wie loopt ze, och ze heeft al vrienden gemaakt in het vliegtuig!’’ Door de lange glazen hal zien we Robin voorbij sprinten. Ze heeft duidelijk iemand leren kennen in het vliegtuig want we zien haar iets tegen iemand zeggen en dan in een nog sneller tempo doorrennen met haar ‘’nieuwe’’ vriend of vriendin achter haar aan. Nog even en ze zal aankomen in de aankomst hal. Ik vind het zo raar en kan mijn gevoel niet plaatsen. Ik kan me het niet voorstellen dat Robin straks twee weken bij ons in Zuid Afrika zal zijn! Helaas zijn mijn maagproblemen weer op komen dagen een paar dagen geleden dus met dezelfde ellende als wanneer de moeders er waren wacht ik nu op het vliegveld op mijn vriendin. Dan is ze eindelijk daar. Nadat we zijn uit geknuffeld en Robin meerdere malen heeft gezegd hoe nerveus ze was zegt ze ineens. ‘Ik heb iemand voor je meegenomen’ en ze kijkt langs me heen. Als ik haar blik volg en me omdraai denk ik eerst dat ze iemand heeft leren kennen in het vliegtuig en die aan ons voor wil stellen maar dan staat ineens mijn zusje daar!? Huh?! Heeft ze op het laatste moment nog een vlucht kunnen boeken HUH?! WAT ZIJN JULLIE ALLEMAAL GENIEPIGE LUI!!! Iedereen wist het behalve Thieu en ik!? We hadden echt geen flauw idee! Zelfs oma heeft zich niet versproken!! Hoe is dit in godsnaam mogelijk?! Het filmpje wat Chris maakte is inmiddels al heel Venlo doorgegaan heb ik vernomen (ik hoop dat de meeste het gezien hebben zónder geluid) normaal hou ik niet van verassingen en zou ik zó boos zijn en me belogen voelen maar eerlijk waar dit is de leukste verassing die ik ooit gehad heb! Dus we rijden niet met zijn drieën maar vieren terug naar huis die avond! Pas de volgende morgen als ik naast Chris wakker word besef ik pas écht dat niet alleen Robin er is maar ook Christianne! Dit worden twee super gezellige weken ik weet het zéker!

Én het waren zeker twee super weken! Nadat de spanking neighbour mij heeft genezen van mijn maagkwaal. Injecties die ze volgens eigen zeggen aan al haar vrienden geeft na het uitgaan, miljoenen pillen, een antibioticakuur én een uitslag kwamen er aan te pas toen Thieu in de nacht bij haar aanklopte om te vertellen dat ik voor de 3e keer op rij weer mijn maagteringuitbraak had. Ze kwam meteen met haar hele medicijnvoorraad en dokterskunsten. Ze kwam elke dag even kijken met de vraag of ik meer pillen moest hebben (ha-ha). Wat een prachtig geweldig mens jongens. Ik durf wel te zeggen dat haar antibiotica geholpen heeft (Ja mam, ik weet dat je oren loeien bij het horen van antibiotica zonder recept in Afrika van een buurvrouw) Maar Kerusha is arts en volgens haar was het een bacterie. Volgens haar kun je hier honderden virussen, bacteriën en infecties oplopen als je hier niet vandaan komt, dus laat ik dat geluk hebben. Na de finish van haar kuur had ik nergens meer last van! Maar goed terug naar het verhaal… We hebben zoveel leuke dingen gedaan. We hebben Lion’s head beklommen, De Nelson Mandela film, wijnproeven de mooie natuurgebieden van Kaapstad bezocht, ze zijn voorgesteld bij Christine Revell, shoppen op de markt en Longstreet, uitgeweest mét en zonder onze spanking neighbour, een township tour, genoten van de zon, veel te veel uit eten geweest en natuurlijk uren bij gekletst. Natuurlijk kan ik ook hier weer boeken over schrijven maar dat zal ik iedereen besparen. Deze twee weken zitten weer vol met super fijne herinneringen. Zoals de beklimming van Lion’s head waarbij Robin haar hoogtevrees overwon en vervolgens haar schoen verloor op de top van de berg die ik onder veel protest van haar toch maar ben gaan halen omdat de terug reis van minstens 1,5 uur niet te doen is op maar één schoen. Of de leuke taxi chauffeur die we dankzij zijn schattigheidsniveau keer op keer konden vergeven dat hij ons afzette. Of de bedelaar langs de weg die we achterlieten met Chris haar rozenkrans om zijn nek. Hij wist niet wat hem overkwam met zijn grote glimlach zonder tanden. De huwelijksaanzoeken van tandeloze Afrikanen. Onze nieuwe (soms té claimerige) ‘vrienden’, Het uitgaan én vooral die keer met onze spanking neighbour. Ze nam ons mee naar een gezellige club/kroeg op Longstreet met een live bandje. Daarna nam ze ons mee naar een luxe club bij Waterfront waarbij het zwembad over ging in de zee (Kerusha stijl dan weet je het wel) Kerusha behoedde ons voor foute mannen want we mochten met niemand praten ha-ha en laten wij nu niets anders willen. De hele avond was ze in de weer met shotjes, haar fabulous bewegingen en dansjes, prachtige verhalen over spanking, beating en andere naughty dingen. Van de taxirit tot aan thuiskomst was prachtig. Robin stal zelfs uit de luxe club voor Kerusha een shotjes bord wat ze als spanking bord had omgetoverd. We deden in de garage bij ons thuis nog even een foto shoot met de auto van de bovenbuurman (waar Kerusha een oogje op heeft) Omdat Kerusha zó vrijgevig is en ze never nooit nee zal accepteren, gingen we na de afterparty bij haar thuis (want ze wilde niet dat we op de afterparty uitnodiging van wat mensen die op ons afstapten ingingen) gingen we met een halve koelkast aan eten, stapels medicijnen en drank terug naar huis! Verder was de Township tour ook echt een ervaring. We rijden ontelbaar vaak langs de townships maar erin kwamen we niet. Veel te gevaarlijk volgens de lokale bevolking. Nou valt dat even mee! We werden opgehaald door onze nieuwe vriend Gladstone zonder voortanden en met een lage hese stem die al je armharen rechtop doen staan zo prachtig! De rondleiding zelf was door een jongen die zelf in het township in Langa woont verzorgd. In het begin van de tour waren we natuurlijk bang en op onze hoede. Maar na een aantal huisbezoekjes in het township konden we onze bange gevoelens van ons af zetten. We zagen zoveel vreemde dingen! Van schapenkoppen die in de zon met miljoenen vliegen lagen te wachten om gebraden te worden en kippen die onthoofd werden in de brandende zon. Winkels, ziekenhuizen, scholen en alles wat bij een stad of dorp hoort eigenlijk! Het Afrika wat je van TV kent maar dan met gevoel! We waren zelfs op bezoek bij de lokale kwakzalver (waar ik een stuk dierenhuid in mijn gezicht kreeg en we vol bewondering rondkeken naar alle dierenpoten om ons heen en luisterde naar de verhalen over hoe lekker en gezond apenvlees wel niet is). Ja we hebben zoveel gezien en gelopen dat we bij thuiskomst super verbrand en moe waren. Ik kan uren doorgaan over de tour maar ik denk dat ik het hierbij laat, dan heb ik in ieder geval nog iets te vertellen als ik terug kom (Als Robin en Chris nog wat gespreksstof voor me over hebben gelaten)! Ik zou het zo allemaal weer overdoen als het kon samen met Robin en Chris, bedankt jongens voor de twee super onvergetelijk fijne weken!